Uczestnicząc w warsztatach Dwunastu Kroków w miniony weekend, miałem okazję podzielić się swoim doświadczeniem, siłą i nadzieją na temat przebaczenia. Po warsztatach zostałem poproszony o spisanie mojego dzielenia siędlaEssay, które znajduje się poniżej:

Kiedy kilka lat temu po raz pierwszy pracowałem nad Dwunastoma Krokami, doszedłem do Dziewiątego Kroku dzięki wskazówkom sponsora i oczywiście dzięki łasce Boga. Po zadośćuczynieniu, czyli naprawieniu wszystkich krzywd (a żadna z nich nie przyszła mi łatwo) poszedłem pewnego dnia do domu rodziców. Tuż zanim dotarłem na miejsce spotkałem sąsiada, który wykorzystał mnie seksualnie, gdy miałem 10 lat. Natychmiast poczułem narastającą urazę, gdy zobaczyłem, jak zbliża się do mnie z daleka. Natychmiast odwróciłem od niego wzrok i zadzwoniłem do drzwi rodziców, żeby uciec od tej sytuacji.

Tego samego wieczoru podzieliłem się tą sytuacją ze sponsorem, a on zalecił mi, abym codziennie modlił się za tego człowieka, który mnie wykorzystał. Tak zrobiłem. Musiałem modlić się za sąsiada rano i wieczorem przez rok, aż w końcu Siła Wyższa zabrała mi urazę.

Mniej więcej miesiąc później ponownie odwiedziłem rodziców. Zaprosili mnie na lunch i spędziliśmy razem miły dzień. Gdy zbliżał się wieczór, mama poprosiła mnie, bym kupił coś na kolację w pobliskim sklepie spożywczym. To niezwykłe, ponieważ mama zwykle nigdy nie przegapia okazji, by sama zrobić zakupy. Jednak tego dnia powiedziała mi, że nie czuje się dobrze i poprosiła o zrobienie dla niej zakupów.

Poszedłem więc do pobliskiego sklepu. Kiedy wszedłem, zobaczyłem tego sąsiada siedzącego przy stoliku naprzeciwko, obok piekarni. Musiałem przejść tuż obok niego, aby wejść do sklepu. Gdy go mijałem, już podejrzewałem, że to nie może być przypadek. Podczas zakupów w sklepie spożywczym dowiedziałem się od Siły Wyższej, że nadszedł dzień i godzina, aby wybaczyć sąsiadowi. Przez całą drogę do kasy dyskutowałem wewnętrznie z Siłą Wyższą, czy jestem gotowy dziś wybaczyć. Na początku opierałem się. Ale mama poprosiła mnie, żebym poszedł do piekarni i przyniósł bułki na kolację.

Kiedy zamawiałem bułki u sprzedawczyni, sąsiad siedział tuż za mną. W tym momencie zrezygnowałem z oporu wobec oczekującego przebaczenia i woli Siły Wyższej. Wziąłem bułki od sprzedawczyni, zapłaciłem, a następnie odwróciłem się i podszedłem do sąsiada przy stoliku. Zwróciłem się do niego uprzejmie po imieniu i zapytałem, czy mnie poznaje. Od razu mnie poznał, choć nie widzieliśmy się i nie rozmawialiśmy od ponad 40 lat. Zapytałem go, czy ma teraz czas, bo muszę z nim coś omówić. Zgodził się. Wtedy spokojnie i cierpliwie opowiedziałem mu, co się wtedy wydarzyło.

„Werner, miałem 10 lat, kiedy zadzwoniłem do twoich drzwi. Otworzyłeś mi drzwi i wyjaśniłem, że chcę odwiedzić twojego brata, Hermanna. Powiedziałeś mi, że brata nie ma jeszcze w domu, ale że mogę tu na niego poczekać. Następnie poszliśmy razem na taras.”

W tym momencie poczułem, że Werner robi się bardzo niespokojny. Mimo to kontynuowałem swoją opowieść spokojnie i uważnie.

„Na tarasie była duża góra piasku. Podeszliśmy do niej, a następnie razem na niej usiedliśmy. Nagle wstałeś i ściągnąłeś spodnie. Wziąłeś moją rękę i ponownie usiadłeś na ten piaskowy kopiec. Potem masturbowałeś się moją ręką.”

Kiedy to powiedziałem, zareagował przerażeniem i zaprzeczeniem. Twierdził, że to nieprawda. Następnie wyjaśniłem mu, że nie przyszedłem, żeby go oskarżać. Wzięłam lewą rękę i położyłam ją na jego dłoni. Powiedziałem mu, że nie jestem tu, by go oskarżać, ale że mu wybaczyłem. Kiedy to usłyszał, natychmiast zaczął płakać i przysiągł, że nigdy więcej tego nie zrobił. Potem pożegnałem się z nim i odszedłem, wolny od jakiejkolwiek urazy.

Do dziś uraza do sąsiada, którą nosiłem w sobie przez ponad 40 lat, nigdy nie powróciła. Ten cud zawdzięczam tylko temu wspaniałemu programowi, sponsorowi, narzędziom i oczywiście przede wszystkim Sile Wyższej.