یکی از اعضای اولیه کمیته زندانها ، آقای رِی اِس از شهر توسانِ ایالت آریزونا بود که به رِی توسانی معروف بود.

او «برنامه راهنمایی از طریق نامه» را در آریزونا شروع کرده و به تنهایی به مدت هفت سال ادامه داد. او شیوه نامه نگاری را برای ارتباط با افراد زندانی ابداع کرد که هنوز هم از این شیوه استفاده میشود.

بعد از هفت سال نامه نگاری به زندانیان «ری توسانی» احساس کرد که زمان شروع جلسات SAدر زندانهای آریزونا فرارسیده است. پس از چند سال اداره ی زندانهای ایالت آریزونا از آقای رِی خواست از بین برگزاری جلسات SAدر زندان و ادامه ارتباط با زندانیان از طریق نامه ، یکی را انتخاب کند. رِی تصمیم گرفت که به برگزاری جلسات SAدر زندان ادامه دهد و از GDAخواست که به برنامه راهنمایی از طریق نامه پایان بدهد. رِی جلسات SAزندان را برای ۸۱سال بعد ادامه داد.

“جیمی.پی” یکی از اعضای SA که رِی را برای سالها میشناخت اینگونه به یاد می آورد: «ری اس یکی از دلائلی بود که من مرتب به SA باز میگشتم. در اولین جلسه SA که من شرکت کردم رِی نیز حضور داشت. زمانی که رِی داستانش را برای تازه واردان میگفت عاشق این بودم که به حرفهایش گوش دهم. فداکاری و تعهدش به SA را تحسین میکردم. آن جلسات توسان با تمام جلسات دیگری که تا به امروز شرکت کرده ام، تفاوت داشتند. به همین دلیل من آن جلسات را خیلی دوست داشتم. یکی از چیزهایی که در جلسات توسان اجازه انجام آن را داده بودند این بود که اعضاء میتوانستند سوال بپرسند و سایر اعضای هوشیارتر گروه در مورد آن تجربه بدهند. اعضاء هوشیارتر از این طریق تجربه و خِرَد خود را به صورت راهنما در اختیار تمام گروه میگذاشتند بدون اینکه نیاز باشد باقی گروه رهجوی او باشند.

“تجربه رِی برای هوشیار ماندن برای من بسیار مهم بود تا من نیز بدانم چه چیزی برای هوشیار ماندن نیاز دارم. تعهد او برای برگزاری جلسات بسیار شگفت انگیز بود. در زندگی او مهمترین کار روزانه ، هوشیار ماندن بود و بنظرم دومین کار مهم روزانه اش، کمک به دیگران در بهبودیشان بود. او مسافتهای طولانی از زندانی به زندان دیگر را رانندگی میکرد تا برگزاری جلسات برای زندانیان را تسهیل کند. او برای حمایت از جلسات کیلومترها رانندگی میکرد.”

“مهمترین چیز در مورد رِی که برای من جالب بود این بود که او همیشه خوشحال و آرام بود. زندگی او در بهبودی بسیار ساده بود. زندگی او وقف خدمت بود. او برای دیگران دعا میکرد و شاهد ورود خداوند به زندگی آنها بود. به یاد میآورم که می گفت شاهد برکت دادن خداوند به زندگی کسانی بوده است که برایشان دعا کرده است ، برای همین دعا می کرد تا آن اتفاق را ببیند . من باور داشتم که او می توانست ببیند.”

“اِریک که همکار رِی در کمیته زندان ها بود خاطرات خود را در مورد وی اینگونه بیان میکند: رِی به عنوان کسی که سالها به الکل و موارد جنسی اعتیاد داشت، یک شب به خدا روی آورد و دعا کرد تا او را از وسوسه رها کند و در مقابل او زندگی خود را وقف خدمت خواهد کرد. از آن روز به بعد او از وسوسه الکل و شهوت رها شد. عده کمی حاضر به انجام قدمهای دوازده گانه در مراکز اصلاح و تربیت بودند ولی رِی همیشه پیشگام بود. به واسطه رِی بود که ما آموختیم چگونه به مسئولان زندان ارتباط برقرار کنیم، چگونه با اعضای مشتاقی که در زندان هستند نامه نگاری کنیم و چگونه ازطریق نامه و دیگر رسانه ها ۸۱قدم را به رهجوها انتقال دهیم. از همه مهمتر رِی به ما نشان داد که خدمت چه تاثیر عمیقی بر بهبودی ما دارد.”

“در سال 2016 هیات امنا به کمیته زندان ها اجازه داد در توسان مصاحبه هایی با ری و تحت عنوان پروژه صوتی ری توسانی انجام دهد. این خوشبختی برای تمام اعضاء این برنامه بود . ۸ ماه بعد از این رِی به واسطه سرطان درگذشت. رِی ترجیح داد از او به عنوان راهنما یاد شود نه رهبر. تعهد عمیق، فروتنی، عشق راستین و اعتقاد راسخ او به برنامه از طریق هزاران معتادی که رِی قلب آنها را به دست آورده بود به اثبات رسیده است. ری به یک شادی ناممکن از طریق خدمت در برنامه دست یافت. او یک سرگذشت الهام بخش و تاثیرگذار در برنامه 12 قدمی ما دارد.”

با توجه به روایات شاهدان بالا، رِی به طور فوق العادهای به SA خدمت کرد. او پرتو عشق خداوند برای معتادان جنسی بود. او تاثیر عمیقی بر کمیته ی زندانهای SA گذاشت. او زندگی هوشیارانه و پُر باری همراه با خدمت داشت. او هوشیار زیست.

او همچنین هوشیار درگذشت. همانطور که اِریک در بالا نقل میکند رِی تا یک ماه قبل از درگذشتش مشغول خدمت بود در یکی از پروژه های کمیته زندانها بوده است. جیمی.پی خاطرات خود را از رِی اینگونه بیان میکند: «دلم برای رِی تنگ شده است. او در آستانه ی گرفتن چیپ 30 سال پاکی اش ، فوت کرد. از اینکه او را میشناسم احساس قدردانی میکنم و امیدوارم که بتوانم به ده درصد آن همه انسانی که ری کمک کرد ، کمک کنم.