خداوند ترس او را برطرف کرد و ایمانِ همراه با عمل را جایگزین آن ساخت تمام زندگی‌ام آنچنان در بند ترس بودم که امیدم را به رهایی از دست داده بودم. با کار کردن قدم‌ها، ناگهان نوری درخشان در انتهای تونلی طولانی، سرد و تاریک، با گرمایی آرامش‌بخش تابیدن گرفت. با این حال در هر قدم، ترس‌ها همچنان در کمین بودند. استفاده از ابزار سادۀ ترازنامۀ «از ترس به ایمان» به من کمک کرد تا دوباره بهسوی خداوند و راه‌حل قدم‌های دوم و سوم بازگردم
او را پاک نگه داشت؛ درحالیکه روان‌درمانی به او کمک کرد تا از آسیب روحی و شرم SA بهبود یابد
کارکردن قدم‌ها بر روی ترس به او این امکان را داد که تحت راهنمایی خداوند دست به عمل بزند نزدیک به ۵۰ سال است که ازدواج کرده‌ام. شوهرم بهطرزی باورنکردنی بی‌رحم بوده است؛ منتها من از ترک کردن او می‌ترسیدم؛ زیرا بزرگترین ترسم این بود که نتوانم از پس مخارج خود بربیایم و بی‌خانمان شوم
او تحولی را در SA تجربه کرد که به او کمک می‌کند هویت واقعی‌اش را ببیند مشکل، خودِ مشکل نیست وقتی در سال ۱۹۹۹ بهخاطر بحران‌های شخصی، خانوادگی و ارتباطی به SA آمدم، احساساتم کاملاً بههم ریخته بود. من واقعاً هیچ احساسی به جز خشم نداشتم. دقیقاً می‌دانستم چهکار کنم و چگونه تمام مشکلات زندگی‌ام را به سرعت حل کنم و دوباره به حالت «عادی» برگردم و بازی «خانوادۀ خوشبخت» را اجرا کنم
قدم‌ها شرم و کمال‌گرایی را از میان برداشتند. ترکیبی مرگبار که مانع آسیب‌پذیر بودن او می‌شد
شناسایی مشکل و بیرون قدم گذاشتن از «خود» به او این اجازه را می‌دهد تا در اعتماد و ارادۀ خداوند زندگی کند مایلم این واژگان را تعریف کنم؛ زیرا معتقدم وقتی مشکلی را تعریف می‌کنیم، به راه‌حل می‌رسیم. من احساس گناه را احساس مناسب و سالمی از ناراحتی میدانم که وقتی به خودم و دیگری آسیب می‌رسانم، به من دست می‌دهد
او به پذیرشِ برنامه «نیروی برتر» برای زندگی‌اش رسید. باید می‌آموختم که خودم را دوست داشته باشم؛ نه مانند یک فرد از خودراضی؛ بلکه به‌عنوان یک فرزند ارزشمند خداوند
«با ترمیم گذشته، از طریق کار کردن برنامه، او به آزادیِ مجرد بودن دست یافت» در تمام دوران اعتیاد به شهوتم، روابط عاشقانه برای من به یک «گوسالۀ طلای موسی» تبدیل شده بود. فکر می‌کردم یک دوست‌دختر جذاب و از نظر عاطفی سازگار، مرا ارضاء و کامل خواهد کرد
عشق و اراده خداوند در زندگی‌اش تمام آن چیزی است که او نیاز دارد و هرچیز دیگری اضافی است. من با این اشتیاق بزرگ شدم که مادربزرگ شوم؛ چون عاشق ایدۀ داشتن خانواده و فرزند بودم. می‌خواستم نام دخترم را همنام دختری بگذارم که روی نیمکت آخر کلا‌سمان می‌نشست
او دریافت که مجرد بودن به او این امکان را می‌دهد که تمام زندگی‌اش را وقف خداوند کند این همسرم نبود که مرا وارد این برنامه کرد. من با خواست و ارادۀ خودم به اینجا آمدم. نیازی نیست لو بروم یا رسوا شوم؛ زیرا اینجا این فرصت را دارم که خودم را در امنیت و در ارتباط با دیگران، در انجمنی که در سراسر جهان متحد است، آشکار کنم و بشناسم
