Jestem 50-letnim Polakiem, trzeźwym od 2011 roku. Do Wspólnoty trafiłem w 2007 roku. Mój pierwszy znaczący okres trzeźwości trwał 2,5 roku, zaczynając od kwietnia 2008. Potem trafiłem do szpitala psychiatrycznego z diagnozą ciężkiej depresji. Straciłem tam trzeźwość, ale natychmiast ponownie zwróciłem się do Wspólnoty i znalazłem sponsora. Zacząłem Program od nowa. Od tamtej pory pozostaję trzeźwy.
Jestem Ana i mieszkam w Meksyku. Dziękuję Bogu za cud uwolnienia się od moich uzależnieniowych zachowań, schematów żądzy, które trzymały mnie w niewoli przez sześć lat. Czułam się całkowicie zniewolona przez żądzę, niezdolna do oporu, nawet gdy tego chciałam. W ciągu ostatnich trzech miesięcy uświadomiłam sobie jednak, że moje zdrowienie sięga daleko poza samo zaprzestanie tych zachowań. Bóg obdarzył mnie samokontrolą, pokojem, wstrzemięźliwością, dyscypliną i nadzieją na przyszłość. Nigdy nie odmówił mi żadnego z tych darów, gdy szczerze prosiłam. Obdarzył mnie nimi hojnie i bez wyrzutów.
Ta osobista relacja ze Zlotu EMER miała zostać opublikowana w numerze ESSAY na grudzień 2024 r., ale jej publikacja musiała zostać przełożona. Koniecznie wysłuchaj wywiadu z autorem w odcinku „ESSAY Conversations – Beyond the Page” z grudnia 2024 r. pod adresem essay.sa.org/get-involved/essay-podcast
Dorastałem w religijnym domu. Mój ojciec był wyświęconym pastorem, a nasza rodzina przestrzegała wielu praktyk religijnych. Chociaż mój ojciec głosił doktrynę, nie żył zgodnie z zasadami Kościoła w domu, a przynajmniej tak tego doświadczyłem. Moje uruchomienia seksualne zaczęły się w bardzo młodym wieku i obejmowały izolację, fantazje, sekrety, ukrywanie się – prawdziwe podwójne życie.
Byłem katolikiem, potem protestantem... a także pastorem, misjonarzem... i seksoholikiem. To ja, w niezbyt wielkiej pigułce. Bóg zawsze był w moim życiu ważny. W pełni przejąłem pobożne praktyki religijne mojej matki i zaangażowałem się w Kościół. Uwielbiałem tę akceptację i podziw. Bycie „fajnym gościem” idealnie pasowało do mojej potrzeby uznania od innych. Im więcej dobrego zrobiłeś, tym więcej szacunku zyskałeś. Przyjąłem tę kulturę całym sercem.
„Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy” (Krok Trzeci)
Mam na imię Abdelbarie i jestem seksoholikiem. Przyjaciele z Ameryki wymówiliby moje imię “Ab-del-ba-rii”, ale szczerze mówiąc, to do słowa „seksoholik” się nadal nie przyzwyczaiłem. Nigdy nie wiedziałem dokładnie, co jest ze mną nie tak. Myślałem, że jestem po prostu normalnym facetem okropnie uzależnionym od porno i masturbacji. Ale, jak się okazuje, wcale nie jestem normalny.
Mam na imię Dave i wychodzę z seksoholizmu, trzeźwy seksualnie od 1 sierpnia 1985 roku dzięki łasce Boga i tej cudownej Wspólnocie. Przyszedłem do Wspólnoty, gdy rozstałem się z moją pierwszą żoną, mając nadzieję na uratowanie mojego małżeństwa. Po dwóch latach trzeźwości jednak się rozwiedliśmy, a dzięki łasce Boga wiedziałem z pewnością, że nie powinienem być w żadnym związku romantycznym, a tym bardziej poważnym.
Kiedy wstąpiłem do SA, byłem kawalerem i miałem 26 lat. Wytrzeźwiałem i pozostałem trzeźwy przez kilka randek i związków. Poznałem moją żonę po 16 latach trzeźwości. Pozostałem trzeźwy przez okres zalotów i 12 lat małżeństwa (jak dotąd).
Po ukończeniu obrachunku szkód w Kroku Czwartym byłam bardzo wdzięczna, zauważając, że każdej kolejnej osobie, z którą się umawiałam po tym, jak wytrzeźwiałam, wyrządzałam mniej szkód. Nadal mam wiele do zrobienia, ale moja zdolność do utrzymywania zdrowych relacji poprawiła się od czasu dołączenia do SA. Chciałabym opisać niektóre postępy, które zauważyłam w swoim obrachunku.
