Courage to Change
The topic of this edition matches the theme of the upcoming SA & S-Anon International Convention in July in Los Angeles: “Courage to Change.” Many men and women on the convention committee are serving tirelessly to make it an opportunity for you to continue your own change. All information on p. 30.
The author of this article describes how he came into the rooms of SA in 1999 with the purpose of getting his life back into order—but not to change.
In response to the previous ESSAY edition, I wanted to share the following. I once asked Roy K. what he boiled recovery down to. He answered without hesitating, looking me right in the eye. "Stay sober, work your steps, and watch what God does."
Men and Women in SA NEXT EDITION—The June issue will be on the brave men and women working together on their common solution in the fellowship of Sexaholics Anonymous.
I have been addicted to lust since the age of 14. I was in therapy twice, but I never spoke the truth. I have had several miracle experiences in my life (one really BIG) with my Higher Power, but my HP was judgmental and I feared admitting my addiction to anyone. I tried the white-knuckle method once each year by ridding the computer of porn stash, but I didn’t stop the fantasy and sex with self every day.
برنامه معتادان جنسی گمنام هنوز در بیشتر زندان های سراسر جهان و ]ازجمله[ اروپا در دسترس نیست. اعتیادم مرا زندانی شهوت کرد. این وحشتناک بود که من به این فکر می کردم که با پیروی از شهوت، قید زندگیم را بزنم. نمی‌توانم تصور کنم که زندانی شهوت و هم‌زمان یک زندانی واقعی بودن چقدر سخت است
ما در انجمن، از یک شیوه بی نظیر جهت تغییر، مطلع می‌شویم. دعای آرامش ما،از « تمایل برای تغییر» ،صحبت می کند. در روزهای اولیه مان در برنامه،اعضای هوشیار با ما راجع به «داشتن اشتیاق و تمایل» برای تغییر، سخن می گویند
من در سال ۱۹۹۹ به SA آمدم.در شرایط بحرانی پس از یک دوره طولانی رفتار بد تکانشی که چند نفر را درگیر کرده بودم، اما درون خانواده خودم ویرانی را بجا گذاشته بود. من میزان ویرانی را متوجه نشده بودم، تا اینکه سالهای زیادی را با تمام قلبم در برنامه SA گذراندم
من ۴سال پیش به. SAآمدم. پیش از آن باور نداشتم که یک معتاد هستم. افکار خودکشی هر روزه آخرین ضربه ای بود که باعث شد من تسلیم شوم. بعد از شهوت (برون ریزی) احساس خوبی نداشتم فقط رنج عظیمی را احساس میکردم و نمیدانستم چه کار باید انجام بدهم یا چطور میتوانم به خودم کمک کنم .من همواره دعا میکردم خداوند راهی برای خلاصی از این وسواس فکری پیش پای من بگذارد
موقعی که تازه به انجمن امده بودم،چیزی را شنیدم که باعث خنده ام میشد:«من یک خودشیفته از خود بیزار هستم» این جمله برایم خنده دار بود ولی در عین حال چیزی در وجودم فریاد میزد که جستجو کنم چقدر این عبارت در باره من واقعیت دارد
