Drogie porno, Muszę przyznać, że choć to najdziwniejsza rzecz, jaką zrobię, to chciałabym ci podziękować za wiele rzeczy. Jak wiesz, nie utrzymujemy kontaktu od jakichś 126 dni (ale kto to by tam liczył), a ja nie chcę ściemniać – NAPRAWDĘ tęsknię za tobą. Naprawdę mocno. Widzisz? Nawet liczę dni! Oto jak ważne jesteś byłeś w moim życiu! Chociaż już cię nie potrzebuję, to jednak był taki czas, w którym byłeś kluczem do mojego przetrwania. Wiele razem przeszliśmy.
Urodziłem się w Nikaragui. Moi rodzice rozwiedli się, gdy byłem małym dzieckiem. Do około ósmego roku życia wychowywałem się na wsi, pod okiem dziadków ze strony matki.
W moim przypadku, seksualna żądza zaczęła się od prostej zabawy z dzieciakiem z sąsiedztwa. Nigdy nawet przez myśl mi nie przeszło, że może stać się „sposobem na życie”.
W czerwcu 2017 roku skontaktowałem się z innym członkiem SA w odpowiedzi na jego e-mail sprzed dwóch miesięcy, zdając sobie sprawę, że mam problem z kompulsywnym zachowaniem. Każdego dnia zaspokajałem swoje „potrzeby”, niczym robot zaprogramowany do wykonywania powtarzalnych czynności. Usilnie próbowałem wypełnić tę straszliwą pustkę, którą moje sekretne życie skrywało przez lata.
Rozdział w „Białej Księdze” o żądzy jako sile napędzającej uzależnienie jest, moim zdaniem, wspaniałym wprowadzeniem do podstaw zrozumienia, czym naprawdę jest żądza. W tym rozdziale Roy definiuje żądzę jako postawę wymagającą, by naturalny instynkt służył nienaturalnym pragnieniom (SA 40). Takie było z pewnością moje doświadczenia.
Jeden z naszych przyjaciół w więzieniu, Raphael S., który w ciągu ostatnich kilku lat napisał dwa artykuły dla ESSAY, zorganizował miting SA w więzieniu stanowym w Wirginii oraz sponsoruje innego członka. Dla takich osób jak Raphael, bycie częścią wspólnoty pomimo uwięzienia jest istotne.
Caro porno, devo dire che questa per me è la cosa più strana da fare in questo momento, ma voglio ringraziarti per un sacco di cose. Sai, non ci sentiamo da 126 giorni (ma chi li conta) e non ti mentirò: mi manchi. Un sacco. Vedi? Ho persino contato i giorni! Ecco quanto sei eri importante nella mia vita!!! E anche se non ti voglio più nella mia vita, c'è stato un periodo in cui sei stato fondamentale per la mia sopravvivenza. Ne abbiamo passate tante insieme e, anche se è arrivato il momento di salutarti, prima devo dirti grazie.
Sono nato in Nicaragua. I miei genitori hanno divorziato quando ero piccolo. Sono stato cresciuto dai miei nonni materni in campagna fino a circa 8 anni. Quando avevo circa 6 o 7 anni, sono stato abusato sessualmente da due uomini adulti che erano vicini di casa.
Per me la lussuria è iniziata come un semplice gioco che facevo con il bambino della porta accanto. Non avrei mai immaginato che un gioco del genere potesse trasformarsi in uno “stile di vita”. La mia famiglia prestava più attenzione alla mia bella e intelligente sorella e, per attirare maggiormente la loro attenzione, ho iniziato a rubare da loro. Non funzionava. Non sapevo come dire: “Sono qui! Guardatemi! Amatemi! Ho bisogno che mio padre mi abbracci!”.
Il capitolo del Libro Bianco intitolato “Lussuria - la forza che sta dietro la dipendenza”, è, secondo me, una magnifica introduzione di cosa stia alla base della lussuria. In quel capitolo Roy definisce la lussuria come “un atteggiamento che pretende che un istinto naturale sia asservito a desideri innaturali” (SA 41). Questa è stata certamente la mia esperienza.
