סיפור אישי זה מהכנס EMER היה אמור להתפרסם בגיליון דצמבר 2024 של ה ESSAY- אך נדחה לגיליון זה. חשבתי רבות על כתיבת מאמר בנוגע לשירות ולחברותא, כיוון ששניהם השפיעו עמוקות על פיכחוני והחלמתי ב-20 החודשים האחרונים. תוך כדי כתיבת מאמר זה, אני יושב בנמל התעופה בווינה, מחכה לעלות על טיסה ללונדון, שם אבלה שבוע בחברת חברי הקהילה המפוכחים שלי (חברים בהחלמה)
Esta experiencia personal en la Convención EMER estaba programada para publicarse en la edición de diciembre de 2024 de ESSAY, pero tuvo que guardarse para esta edición. Asegúrese de escuchar la entrevista del autor en el episodio de diciembre de 2024 de “ESSAY Conversaciones – Más allá de la página” en essay.sa.org/get-involved/essay-podcast
Статья с заметками о посещении регионального съезда EMER должна была выйти в декабрьском выпуске журнала, но редакция приберегла её для мартовского издания. Мы рекомендуем послушать интервью с автором этой статьи в декабрьском аудио-выпуске “Беседы с ЭССЭ - вне страниц” по этой ссылке essay.sa.org/get-involved/essay-podcast
**Questa esperienza personale al Convegno EMER era programmata per essere pubblicata nell’edizione del dicembre del 2024 della rivista ESSAY, ma ha dovuto essere rimandata a questo numero. Assicuratevi di ascoltare l'intervista dell'autore nell'episodio del podcast del dicembre del 2024 di "ESSAY Conversations - Beyond the Page" su essay.sa.org/get-involved/essay-podcast.**
Cette expérience personnelle lors de la convention EMER devait être publiée dans le numéro de décembre 2024 de l'ESSAY, mais a dû être conservée pour ce numéro. Ne manquez pas d'écouter l'interview de l'auteur dans l'épisode de décembre 2024 de « ESSAY Conversations - Beyond the Page » à l'adresse suivante : essay.sa.org/get-involved/essay-podcast
Ta osobista relacja ze Zlotu EMER miała zostać opublikowana w numerze ESSAY na grudzień 2024 r., ale jej publikacja musiała zostać przełożona. Koniecznie wysłuchaj wywiadu z autorem w odcinku „ESSAY Conversations – Beyond the Page” z grudnia 2024 r. pod adresem essay.sa.org/get-involved/essay-podcast
تمت جدولة نشر هذه التجربة الشخصية في مؤتمر إقليم أوروبا والشرق الأوسط في عدد ديسمبر 2024 من المقالة، ولكن تم حفظها لهذا العدد. تأكد من الاستماع إلى مقابلة المؤلف في حلقة ديسمبر 2024 من "محادثات المقالة - ما وراء الصفحة" على essay.sa.org/get-involved/essay-podcast
نام من عبدالباری است و من یک معتاد جنسی هستم. دوستانم در آمریکا نامم را به‌صورت اَب-دِل-باه-ری تلفظ می‌کنند، اگر بخواهم صادق باشم؛ هنوز به کلمة «معتاد جنسی» عادت نکردم. من هیچ‌وقت دقیقاً نمی‌دانستم که چه مشکلی دارم. فکر می‌کردم که فقط یک آدم عادی با عادت زشتِ تماشای پورن و خودارضایی هستم. ولی آن‌طور که معلوم شد، اصلاً عادی نبودم.
نام من دیو است. من یک معتاد جنسی در حال بهبودی هستم و به لطف خداوند و این انجمنِ شگفت‌انگیز، از اول آگوست 1985 هشیاری جنسی دارم (مرداد 1364). من زمانی وارد انجمن معتادان جنسی گمنام شدم که به امید نجات‌دادن ازدواجم از همسر اولم جدا زندگی می‌کردم. با این حال پس از دو سال پاکی، نهایتا طلاق گرفتیم و به لطف خداوند، کاملاً متوجه شدم که نباید در هیچ نوع رابطة عاشقانه‌ای باشم، چه برسد به یک رابطه متعهدانه. این موضوع زمانی برایم روشن شد که در جلساتی که در یک مرکز مشاوره برای خانواده الکلی‌ها برگزار می‌شد، شرکت کردم. در آن زمان یک سال و نیم پاکی داشتم. متوجه شدم که خانواده خودم نیز الکلی بوده‌اند، بنابراین ملاقات با یکی از درمانگران آن مرکز را آغاز کردم. همان‌جا بود که به یک نوار کاست درباره هم‌وابستگی و قرار ملاقات گوش دادم؛ آن صحبت‌ها، یک رویکرد سالم برای ایجاد رابطه عاطفی در دوران بهبودی را توضیح می‌داد
وقتی در سن ۲۶ سالگی وارد SA شدم، مجرد بودم. هوشیار شدم و در طول چندین قرار ملاقات و رابطه، هوشیاری‌ام را حفظ کردم. همسرم را پس از ۱۶ سال پاکی ملاقات کردم و در طول دوران آشنایی و ۱۲ سال زندگی مشترکمان (تا به امروز) نیز هوشیاری‌ام را حفظ کرده‌ام.
