Ta osobista relacja ze Zlotu EMER miała zostać opublikowana w numerze ESSAY na grudzień 2024 r., ale jej publikacja musiała zostać przełożona. Koniecznie wysłuchaj wywiadu z autorem w odcinku „ESSAY Conversations – Beyond the Page” z grudnia 2024 r. pod adresem essay.sa.org/get-involved/essay-podcast
Dorastałem w religijnym domu. Mój ojciec był wyświęconym pastorem, a nasza rodzina przestrzegała wielu praktyk religijnych. Chociaż mój ojciec głosił doktrynę, nie żył zgodnie z zasadami Kościoła w domu, a przynajmniej tak tego doświadczyłem. Moje uruchomienia seksualne zaczęły się w bardzo młodym wieku i obejmowały izolację, fantazje, sekrety, ukrywanie się – prawdziwe podwójne życie.
Byłem katolikiem, potem protestantem... a także pastorem, misjonarzem... i seksoholikiem. To ja, w niezbyt wielkiej pigułce. Bóg zawsze był w moim życiu ważny. W pełni przejąłem pobożne praktyki religijne mojej matki i zaangażowałem się w Kościół. Uwielbiałem tę akceptację i podziw. Bycie „fajnym gościem” idealnie pasowało do mojej potrzeby uznania od innych. Im więcej dobrego zrobiłeś, tym więcej szacunku zyskałeś. Przyjąłem tę kulturę całym sercem.
„Postanowiliśmy powierzyć naszą wolę i nasze życie opiece Boga, jakkolwiek Go pojmujemy” (Krok Trzeci)
Mam na imię Abdelbarie i jestem seksoholikiem. Przyjaciele z Ameryki wymówiliby moje imię “Ab-del-ba-rii”, ale szczerze mówiąc, to do słowa „seksoholik” się nadal nie przyzwyczaiłem. Nigdy nie wiedziałem dokładnie, co jest ze mną nie tak. Myślałem, że jestem po prostu normalnym facetem okropnie uzależnionym od porno i masturbacji. Ale, jak się okazuje, wcale nie jestem normalny.
Mam na imię Dave i wychodzę z seksoholizmu, trzeźwy seksualnie od 1 sierpnia 1985 roku dzięki łasce Boga i tej cudownej Wspólnocie. Przyszedłem do Wspólnoty, gdy rozstałem się z moją pierwszą żoną, mając nadzieję na uratowanie mojego małżeństwa. Po dwóch latach trzeźwości jednak się rozwiedliśmy, a dzięki łasce Boga wiedziałem z pewnością, że nie powinienem być w żadnym związku romantycznym, a tym bardziej poważnym.
Kiedy wstąpiłem do SA, byłem kawalerem i miałem 26 lat. Wytrzeźwiałem i pozostałem trzeźwy przez kilka randek i związków. Poznałem moją żonę po 16 latach trzeźwości. Pozostałem trzeźwy przez okres zalotów i 12 lat małżeństwa (jak dotąd).
Po ukończeniu obrachunku szkód w Kroku Czwartym byłam bardzo wdzięczna, zauważając, że każdej kolejnej osobie, z którą się umawiałam po tym, jak wytrzeźwiałam, wyrządzałam mniej szkód. Nadal mam wiele do zrobienia, ale moja zdolność do utrzymywania zdrowych relacji poprawiła się od czasu dołączenia do SA. Chciałabym opisać niektóre postępy, które zauważyłam w swoim obrachunku.
Niedawno spotykałam się z kimś przez trzy miesiące. Pierwszy miesiąc był świetny, ale w drugim miesiącu czułam, że on wycofuje się emocjonalnie, a w trzecim miesiącu pożegnaliśmy się.
Jest świetny wykład Roya K. zatytułowany „Sponsoring i trzeźwość grupowa” (jeśli jesteś nowy w Programie, Roy K. był założycielem naszej Wspólnoty). W swoim wykładzie Roy K. mówi o najwyższym celu sponsorowania. Nie chodzi o to, aby ludzie przychodzili do Programu i aby byli trzeźwi, ponieważ tylko Siła Wyższa może to zrobić. Według Roya, najwyższym celem sponsorowania nie jest nawet praca nad Krokami, choć jest to jej integralna część. Mówi on, że najwyższym celem sponsorowania jest wprowadzenie innych w Prawdziwą Więź i w sposób życia, w którym sponsorowany może doświadczyć Prawdziwej Więzi.
