من سابقه ی خوبی با شعارها دارم، شاید بتوان گفت که آنها زندگی من را نجات داده اند. در اوایل بهبودی ام در برنامه AA ، در گروه خانگی من که یک گروه سنت گرا و به قول معروف یک«مدرسه قدیمی» بود تا یک سال هوشیاری نمی توانستید در جلسات مشارکت کنید، (البته میتوانستیم سؤال بپرسیم).
دیروز وقتی که داشتم از یک همایش محلی SA برمی گشتم احساس وصل بودن، صلح و شادمانی معقولی داشتم هر چند که این احساس خیلی زیاد نبود. حضور یکی از اعضا آرامش من را مشوش کرده بود تا حدی که تمام آخر هفته را در مورد آزارهای او و رفتارش با خودم کلنجار رفته بودم
این یکی از شعارهای برنامه است که بعد از شرکت در اولین جلسه SA مجازی، اینجا در فیلیپین در ذهنم ماندگار شد.من از شرکت در جلسه SA می ترسیدم و مردد بودم، زیرا در انکار و تردید بودم که آیا من معتاد جنسی هستم، اما همچنان خودم را مجبور کردم که در جلسه شرکت کنم زیرا می ترسیدم همسر و فرزندان را از دست بدهم.
راهنمایم و اعضای گروه خانگی انگلیسی زبانم به من پیشنهاد دادند که لیستی از چیزهایی که در پاکی SA به خاطر آنها سپاسگزارم را تهیه کنم. شاید آنها دیگر تحمل شکواییه های دائمی مرا نداشتند و به همین دلیل چنین پیشنهادی دادند که شاید مرا کمی ساکت کنند . راهنمای من از من خواست که یک چنین سپاسگزاری را توسعه دهم چرا که من ذاتا آدمی طعنه جو هستم که به دنبال خطای دیگران بوده و دائماً به نقش قربانی چسبیده ام
قبل از ورود به اس ای ، من باور نداشتم که شهوت تا چه اندازه برای من مهم است. من در تمام زندگی ام خودارضایی کرده بودم، گاهی اوقات از پورنوگرافی استفاده می کردم. زمانی که اعتیاد من در اوج بود، من چهار تا شش بار در ماه با مردان دیگر برون ریزی داشتم. من زندگی دوگانهای را تجربه میکردم که فکر میکردم یک زندگی دوگانه موفقیت آمیز بود. - از یک سو یک مربی موفق، پدر، شوهر و رهبر کلیسا و از سوی دیگر یک معتاد جنسی متعهد به خانواده.
لدي تاريخ مغرم بالشعارات - يمكنك القول إنها أنقذت حياتي. في وقت مبكر من التعافي في زمالة م.ك.م.، كانت مجموعتي الرئيسية "المدرسة القديمة" ، لا مشاركة في الاجتماعات حتى يكون لديك عام (واحد) من الرصانة.
عندما عدت من مؤتمر محلي لـ (م.ج.م) بالأمس ، شعرت بسعادة معقولة واتصال وسلام، ولكن ليس بشكل كامل. وجود أحد زملائي أزعج سكينتي لدرجة أنني كنت أعاني من الهوس به وسلوكه طوال عطلة نهاية الأسبوع.
هذا أحد شعارات البرنامج التي علقت في ذهني بعد أن حضرت أول اجتماع افتراضي لي خاص بزمالة م.ج.م.هنا في الفلبين. كنت خائفًا ومترددًا في حضور اجتماع م.ج.م لأنني كنت في حالة إنكار وشكوك في أنني مدمن للجنس ، ومع ذلك أجبرت نفسي على الانضمام إلى هذا الاجتماع لأنني كنت أخشى أن أفقد زوجتي وأطفالي.
اِقترح عليّ المشرف والأعضاء من مجموعتي الأساسية الناطقة باللغة الإنجليزية، سرد الأشياء التي أشعر بالامتنان لوجودها في رصانتي في م.ج.م .، ربما لم يتمكنوا من تحمل شكواي أكثر من ذلك، وقد يكون سبب اقتراحهم لذلك - نية إسكاتي قليلاً. طلب مني موجهي أن أغرس أزرع الامتنان، لأنني بطبيعتي تهكمي للغاية، وأكتشف الأخطاء، وأتمسك بدور الضحية، وما إلى ذلك.
قبل مجيئي إلى م.ج.م ، لم أكن أعتقد أن الشهوة كانت أمرا مهما بالنسبة لي. كنت أمارس العادة السرية طوال حياتي ، وأحيانا أستخدم المواد الإباحية. عندما كان إدماني على قدم وساق ، كنت أنتكس مع رجال آخرين أربع إلى ست مرات في الشهر. كنت أعيش ما اعتقدت أنه حياة مزدوجة ناجحة - من ناحية معلم ناجح ، وأب ، وزوج ، وقائد كنيسة ، ومن ناحية أخرى مدمن جنس مرتبط.
