عائلتي الأصل كانت ذات روحانية وإيمان راسخ بالله. تعلمت الصواب من الخطأ ولكن آمنت أن ذلك كان يعني أن الله يحبني فقط عندما أفعل الصواب. مع تقدمي في العمر أصبحت محصوراً أكثر في إدماني، بدأت أعيش حياة ذات وجهين-حياة ذات مرح من الخارج ولكن مع سر مظلم من الشهوة المليئة بالخزي الحبيسة داخلي
My name is Ana, and I live in Mexico. I thank God for the miracle of quitting my addictive behaviors, those patterns of lust that kept me enslaved for six years. I felt completely captive to the demands of lust, unable to resist even when I wanted to. In the last three months, however, I’ve realized that my recovery goes far beyond just quitting. God has granted me self-control, peace, temperance, discipline, and hope for the future. He has never denied me any of these gifts whenever I sincerely asked. God has given them to me generously and without reproach.
I am a 50-year-old man in Poland, sober since 2011. I came to the Fellowship in 2007. My first significant stretch of sobriety was for 2.5 years starting in April 2008. Then I ended up in a psychiatric hospital diagnosed with severe depression. I lost my sobriety there, but I immediately reached out to the Fellowship again and found a sponsor. I started the Program all over again. I have been sober ever since.
This personal experience at the EMER Convention was scheduled for publication in the December 2024 issue of the ESSAY but had to be saved for this issue. Be sure to listen to the author’s interview on the December 2024 episode of, “ESSAY Conversations - Beyond the Page” at essay.sa.org/get-involved/essay-podcast.
I grew up in a religious home. My father was an ordained minister, and our family observed many religious practices. As much as my father preached the doctrine, he did not live the church principles at home, (at least, that’s how I experienced it). My sexual acting out started at a very young age and included isolation, fantasy, secrets, hiding—a real double life.
I was a Catholic, then a Protestant … also a pastor, a missionary … and a sexaholic. That was me in a not-so-neat nutshell. God was always a significant part of my life. I fully embraced my mother’s devout religious practice and fully engaged in the church. I loved the fact that people accepted and admired me. Being "a good guy" fit my need for recognition perfectly. The more good you did, the more respect you earned. I embraced that culture wholeheartedly.
"Made a decision to turn our will and our lives over to the care of God as we understood Him." (Step Three)
نام من عبدالباری است و من یک معتاد جنسی هستم. دوستانم در آمریکا نامم را به‌صورت اَب-دِل-باه-ری تلفظ می‌کنند، اگر بخواهم صادق باشم؛ هنوز به کلمة «معتاد جنسی» عادت نکردم. من هیچ‌وقت دقیقاً نمی‌دانستم که چه مشکلی دارم. فکر می‌کردم که فقط یک آدم عادی با عادت زشتِ تماشای پورن و خودارضایی هستم. ولی آن‌طور که معلوم شد، اصلاً عادی نبودم.
نام من دیو است. من یک معتاد جنسی در حال بهبودی هستم و به لطف خداوند و این انجمنِ شگفت‌انگیز، از اول آگوست 1985 هشیاری جنسی دارم (مرداد 1364). من زمانی وارد انجمن معتادان جنسی گمنام شدم که به امید نجات‌دادن ازدواجم از همسر اولم جدا زندگی می‌کردم. با این حال پس از دو سال پاکی، نهایتا طلاق گرفتیم و به لطف خداوند، کاملاً متوجه شدم که نباید در هیچ نوع رابطة عاشقانه‌ای باشم، چه برسد به یک رابطه متعهدانه. این موضوع زمانی برایم روشن شد که در جلساتی که در یک مرکز مشاوره برای خانواده الکلی‌ها برگزار می‌شد، شرکت کردم. در آن زمان یک سال و نیم پاکی داشتم. متوجه شدم که خانواده خودم نیز الکلی بوده‌اند، بنابراین ملاقات با یکی از درمانگران آن مرکز را آغاز کردم. همان‌جا بود که به یک نوار کاست درباره هم‌وابستگی و قرار ملاقات گوش دادم؛ آن صحبت‌ها، یک رویکرد سالم برای ایجاد رابطه عاطفی در دوران بهبودی را توضیح می‌داد
وقتی در سن ۲۶ سالگی وارد SA شدم، مجرد بودم. هوشیار شدم و در طول چندین قرار ملاقات و رابطه، هوشیاری‌ام را حفظ کردم. همسرم را پس از ۱۶ سال پاکی ملاقات کردم و در طول دوران آشنایی و ۱۲ سال زندگی مشترکمان (تا به امروز) نیز هوشیاری‌ام را حفظ کرده‌ام.
