The Joy of Service
Na początku w SA byłem sam, nie miałem pracy, samochodu, pieniędzy - miałem dużo czasu. Był rok 2009, a z powodu kryzysu gospodarczego byłem bezrobotny. Uczestniczyłem w trzech-czterech mitingach tygodniowo, codziennie dzwoniłem do sponsora, codziennie pisałem prace na programie i w ciągu roku przetłumaczyłem całą Białą Księgę, Wielką Księgę i Zdrowienie Postępuje na mój język ojczysty.
Moja praca nie ma nic wspólnego z projektowaniem graficznym, reklamą, czy ilustrowaniem czasopism. Lata temu w moich początkach SA połączyłem projektowanie biuletynu mojej parafii z sesjami czatu i porno.
W czynnym uzależnieniu moim hasłem było „Bycie samemu w niebie jest trudniejsze niż bycie z dziewczyną w piekle”. We wczesnym dzieciństwie nie wyobrażałem sobie świata bez dziewczyn.
Mam na imię Mike i jestem seksoholikiem. Moja data trzeźwości to 7 sierpnia 2005 rok. Wspólnota SA dała mi drugą szansę życia i była kluczowa dla zdrowienia, ale inne rzeczy też mi pomogły.
Gdybym miała wybrać jedno słowo, aby opisać, jak czułam się przez większość życia, wybrałabym „odłączona”. Zarówno w przedszkolu, jak i w szkole trudno było mi się zaprzyjaźnić. Miałam wiele wciągających sposobów na ucieczkę od rzeczywistości - tworzenie historii w mojej głowie, książki przygodowe, gry wideo.
Prosta odpowiedź na to pytanie mogłaby brzmieć: „Jestem tu, bo muszę być”, ale to nie mówi wszystkiego. Ból związany z wielokrotnym uderzaniem o dno wystarczył, żeby wprowadzić mnie przez drzwi, ale nigdy nie wystarczał, żeby zatrzymać mnie w środku.
אני מייק ואני סקסהוליסט, מפוכח מיום 07.08.2005. אס איי נתנה לי הזדמנות שניה שלי בחיים והייתה מרכזית בהחלמתי, ברם גם דברים אחרים עזרו
בהתמכרותי הפעילה הסיסמא שלי הייתה - "להיות לבד בגן עדן זה קשה יותר מלהיות עם בחורה בגיהנום". בילדותי המוקדמת לא יכולתי לדמיין עולם ללא בנות. לעגו לי על כך ששיחקתי עם בנות ולא עם בנים. למי היה אכפת, מבחינתי, נהניתי בתמימותי לשחק עם בנות.
העיסוק המקצועי שלי לא קשור לעיצוב גרפי, פרסום, איור של מגזינים או משהו בסגנון... לפני שנים, בראשית דרכי בחברותא שילבתי את עיצוב העלון של הקהילה שלי עם פעולה על התאווה בצריכת צ'טים ופורנוגרפיה... רק בנס של הכוח העליון שלי מעולם לא הצבתי בטעות תמונת תאווה באחד מהעלונים האלה... ובאופן שמתקבל על הדעת, איכות העבודה שלי לא הייתה עקבית, השקעת זמן פי שניים ממה שנחשב נורמלי, נשארתי ער עד מאוחר והייתה לי נטייה להתעצבן בקלות אם מישהו ביקר את עבודתי.
תשובה פשוטה לשאלה זו יכולה להיות ׳אני פה בגלל שאני חייב להיות פה׳ אבל זה לא מספר את הסיפור השלם. הכאב החוזר ונשנה של החבטה בתחתית היה מספיק בשביל להביא אותי לדלת, אבל אף פעם לא מספיק בשביל להשאיר אותי בפנים
