I have always been, like every other creature with a heartbeat, in need of love. I needed attention from others, connection with others, and the knowledge that I was accepted for who I was. I was often overly sweet to my mom as a little girl and then as a teenager in hopes of receiving her love. However, no matter how much my mom loved me and how hard she tried to give us everything, I didn't feel the love I so longed for.
I grew up in a religious home. My father was an ordained minister, and our family observed many religious practices. As much as my father preached the doctrine, he did not live the church principles at home, (at least, that’s how I experienced it). My sexual acting out started at a very young age and included isolation, fantasy, secrets, hiding—a real double life.
I was a Catholic, then a Protestant … also a pastor, a missionary … and a sexaholic. That was me in a not-so-neat nutshell. God was always a significant part of my life. I fully embraced my mother’s devout religious practice and fully engaged in the church. I loved the fact that people accepted and admired me. Being "a good guy" fit my need for recognition perfectly. The more good you did, the more respect you earned. I embraced that culture wholeheartedly.
"Made a decision to turn our will and our lives over to the care of God as we understood Him." (Step Three)
نام من دیو است. من یک معتاد جنسی در حال بهبودی هستم و به لطف خداوند و این انجمنِ شگفت‌انگیز، از اول آگوست 1985 هشیاری جنسی دارم (مرداد 1364). من زمانی وارد انجمن معتادان جنسی گمنام شدم که به امید نجات‌دادن ازدواجم از همسر اولم جدا زندگی می‌کردم. با این حال پس از دو سال پاکی، نهایتا طلاق گرفتیم و به لطف خداوند، کاملاً متوجه شدم که نباید در هیچ نوع رابطة عاشقانه‌ای باشم، چه برسد به یک رابطه متعهدانه. این موضوع زمانی برایم روشن شد که در جلساتی که در یک مرکز مشاوره برای خانواده الکلی‌ها برگزار می‌شد، شرکت کردم. در آن زمان یک سال و نیم پاکی داشتم. متوجه شدم که خانواده خودم نیز الکلی بوده‌اند، بنابراین ملاقات با یکی از درمانگران آن مرکز را آغاز کردم. همان‌جا بود که به یک نوار کاست درباره هم‌وابستگی و قرار ملاقات گوش دادم؛ آن صحبت‌ها، یک رویکرد سالم برای ایجاد رابطه عاطفی در دوران بهبودی را توضیح می‌داد
وقتی در سن ۲۶ سالگی وارد SA شدم، مجرد بودم. هوشیار شدم و در طول چندین قرار ملاقات و رابطه، هوشیاری‌ام را حفظ کردم. همسرم را پس از ۱۶ سال پاکی ملاقات کردم و در طول دوران آشنایی و ۱۲ سال زندگی مشترکمان (تا به امروز) نیز هوشیاری‌ام را حفظ کرده‌ام.
پس از تکمیل تراز آسیب‌های قدم چهارم، بسیار سپاسگزار شدم، چون متوجه شدم هر شخصی که پس از شروع پاکی با او رابطه داشتم، در مقایسه با نفرات قبلی، آسیب کمتری دیده است. هنوز کارهای زیادی برای انجام باقی مانده، اما توانایی من برای داشتن روابط سالم از زمان پیوستن به SA بهبود یافته است. می‌خواهم برخی از پیشرفت‌هایی را که در این ترازنامه مشاهده کردم، توضیح دهم
من اخیراً به مدت سه ماه با یک نفر قرار می‌گذاشتم. ماه اول عالی بود، اما در ماه دوم، احساس کردم او از نظر عاطفی خود را کنار می‌کشد. در ماه سوم، خداحافظی و قطع ارتباط کردیم.
שמי דייב, אני סקסוהוליסט בהחלמה, ואני נקי מאז ה-1 באוגוסט 1985 בחסדי האל והחברותא הנפלאים. הצטרפתי לחברותא כשנפרדתי מאשתי הראשונה, מתוך תקווה להציל את הנישואים שלי. אחרי שנתיים של נקיות, התגרשנו בכל זאת, ובחסד האל ידעתי בוודאות שאין לי מה לחפש בשום סוג של מערכת יחסים רומנטית, אם היא לא כוללת מחויבות. הבהירות הזו הגיעה כאשר השתתפתי במפגשים במרכז שייעץ לאנשים ממשפחות אלכוהוליסטיות. הייתי נקי שנה וחצי באותו זמן. הבנתי שהמשפחה שלי הייתה אלכוהוליסטית, ולכן התחלתי טיפול שם. שמעתי קלטת על תלות-יתר ודייטים. המסר תיאר גישה בריאה לדייטים בהחלמה
לא הייתי נשוי כשהגעתי בגיל 26 לאס איי. התפכחתי ונשארתי מפוכח גם במהלך כמה דייטים ומערכות יחסים. פגשתי את אשתי אחרי 16 שנים במפוכחות. נשארתי מפוכח במהלך תקופת החיזור שלנו וב-12 שנות נישואים (עד כה)
