Prosta odpowiedź na to pytanie mogłaby brzmieć: „Jestem tu, bo muszę być”, ale to nie mówi wszystkiego. Ból związany z wielokrotnym uderzaniem o dno wystarczył, żeby wprowadzić mnie przez drzwi, ale nigdy nie wystarczał, żeby zatrzymać mnie w środku.
Kiedy pierwszy raz zacząłem podróż zdrowienia, nękało mnie nieustanne gadanie w głowie, z którym identyfikują się tylko uzależnieni i kompulsywni neurotycy, a które mówiło:
Przed przyjściem do SA, wykonywałam różne czynności z ukrytą agendą - aby znaleźć lub zostać zauważoną przez „potencjalnego męża”. Aż mnie skręca, gdy myślę o tych szalonych motywach. Podczas pracy nad Krokiem Czwartym, sponsorka zapytała mnie, czy zaakceptowałabym życie, gdybym miała nigdy nie wyjść za mąż.
Radość zdrowienia była ostatnią rzeczą, która przychodziła mi do głowy, gdy pierwszy raz przyszedłem na miting. Byłem na dnie i myślałem, że w życiu już nigdy nie zaznam radości, a tym bardziej dobrej zabawy. Zostałem zdemaskowany, w następstwie czego zrujnowałem swoje małżeństwo i relacje z nastoletnimi dziećmi.
Spróbuję podzielić doświadczeniem, siłą i nadzieją, ponieważ dotykają one roli, jaką mój ojciec Roy K. odegrał w moim uzależnieniu oraz zdrowieniu. To była wyboista droga dla nas obu, z powodu naszego uzależnienia i wad charakteru.
Bardzo doceniam Twoje myśli i modlitwy. Nie oczekiwałem na Twój list, więc otrzymanie go uczyniło go tym bardziej wyjątkowym. Jestem wdzięczny za to, że miałem 18 miesięcy pomiędzy aresztowaniem a pójściem do więzienia, w którym to czasie mogłem seksualnie wytrzeźwieć, uczestniczyć w mitingach SA, pracować nad Krokami ze sponsorem, na nowo połączyć się ze starymi przyjaciółmi w AA i poddać się profesjonalnej terapii.
Zawsze pracowałem na prostym programie, bo mogę to robić tylko w taki sposób. Nie byłem w stanie napisać inwentury tak, jak zaleca Wielka Księga AA - w kolumnach. Ale na stronie 134 w Białej Księdze SA wskazówki były proste, co pozwoliło mi napisać inwenturę.
iedy zostałem powiernikiem w radzie powierników SA latem 2014 roku, byłem wyraźnie nowicjuszem na tym poziomie służby. Bardzo się jednak cieszyłem, aby dać z siebie wszystko, aby pomóc podzielić się naszym niesamowitym posłaniem z cierpiącym seksoholikiem.
Od momentu, kiedy zacząłem poważnie traktować ten program i pracować nad Krokami ze sponsorem, który pracuje nad Krokami ze swoim sponsorem (i tak dalej), było dla mnie jasne, że naszym głównym celem jest Dwunasty Krok - niesienie posłania. Oczywiste obszary pracy w ramach 12go kroku obejmują, ale nie ograniczają się do:
„Ale ja nie chcę się tym dzielić ...” - „Więc nie wyzdrowiejesz!” To była odpowiedź sponsora na większość doświadczanych przeze mnie lęków. Nie mogę wytrzeźwieć sam. Nie mogę też otrzymać trzeźwości, jeśli nie przekażę jej dalej.
