לא הפסקתי, נכנעתי. התחלתי את הדרך בתוכנית הזו, כשחברה מאל-אנון אמרה לי שאני סקסוהוליסטית. כדי להוכיח שהיא טועה, הסכמתי ללכת לשש פגישות של אס.איי. במהלך שש הפגישות האלה, לאט לאט הודיתי בפני עצמי שאני סקסוהוליסטית. בהתחלה לא יצרתי קשר עין ולא דיברתי. היו שש נשים מאס.איי בפגישה הראשונה של קבוצת הבית שלי. הלכנו לשתי פגישות בשבוע כקבוצה, מה שעזר לי להתחבר לתוכנית. התחלתי לחלוק בקבוצות. ברגע שהרגשתי חלק, הייתי צריכה לוותר על הפחד והבושה. הרגשתי שמצבי גרוע מחברי אס.איי בגלל המוסר הכפול ביחס לנשים בארצות הברית. גבר יכול “לחרוש את כל השדות”, אבל אישה היא או בתולה או זונה. המיתוסים האלו נשתלו במחשבה שלי. התוכנית לאורך הזמן עזרה לי לעקור את הרעיונות האלו.

חיי בהחלמה מלאים בניסים כיום, הגדול שבהם הוא זה שאני מחלימה מהמחלה הזו, השיעבוד לתאווה, שהיא מחלה חשוכת מרפא. נס גדול נוסף הוא זה שכיום אני אסירת תודה, דבר שלא הייתי מעולם.
החלמתי בSA החלה עם קבלתה של הגדרת הנקיון של SA. בשבילי ההגדרה היא ברורה וחד משמעית.
היא כמו מראה שדרכה אני יכולה לראות ולאמוד את ההתקדמות הרוחנית שלי.

הגעתי ל-SA בשנת 2008. עד לאותה נקודה, חיי היו רצף של אוננות כפייתית, פורנוגרפיה, מציצנות, אקסיביציוניזם ואינספור קשרים מוסתרים או סטוצים עם גברים אחרים. החוויה היחידה של קשר אנושי הייתה מערכת יחסים פוגענית של מעל ל-20 שנה עם גבר אלכוהוליסט.

שלום לכולם, שמי פאט ואני סקסוהוליסט. אני מאוד מאוד אסיר תודה היום על ההחלמה המתמשכת שלי מהתאווה. עברתי דרך ארוכה. אני הגעתי ונחשפתי לתוכנית בזמן שהתגוררתי בעיירה באמצע האי הצפוני של ניו זילנד, במהלך נובמבר 2016 ולאחר שהייתי מודע יותר ויותר לכך שאני מאבד שליטה והתאווה משתלטת על חיי. במהלך בולמוס שנמשך לאורך כל ליל שבת בשתיית אלכוהול שהצית את התאווה שלי, התחברתי לאינטרנט ושוחחתי עם נשים בצ’ט. אני רציתי להשתמש אבל הייתי כל כך שיכור שלא הצלחתי להבין איך אני יכול להגיע למצב שאני יכול להכיר מישהו. ממש ברכה בתחפושת.

ב-21 במרץ 2011, 48 שעות לפני שהגעתי לתכנית, הייתי מפוכח במשך שבועיים. באותו יום הייתי משוכנע שלעולם לא אפעל שוב על ההתמכרות שלי. הבעיה היחידה היא שכבר אלף פעם לפני כן הייתי משוכנע בכך בכמעט 25 השנים האחרונות.

في البداية ظننت أن مصطلح “الرصانة” لا يتناسب مع ما اعتقدت أنه سكير جنس لأنني لم يكن لدي خبرة في إدمان الكحول. لكن عندما جئت إلى هذه الغرف قبل ثماني سنوات ، علمت أنه من الصعب الحصول على الرصانة لأنها كانت تتعلق بحالتي الذهنية وما قد أفعله بها إذا لم أحصل على لياقتي الروحية.

لم أستسلم ، لقد سلَّمت. بدأت رحلتي في هذا البرنامج عندما أخبرني صديق من Al-Anon أنني سكيرة جنس. لإثبات خطأها ، وافقت على الذهاب إلى ستة اجتماعات من س.ج.م. خلال تلك الاجتماعات الستة ، اعترفت ببطء بأنني كنت سكيرة جنس. في البداية لم أقم بأي اتصال بصري مع الأعضاء الآخرين ولم أشارك. كانت هناك ست نساء أخريات من س.ج.م. في أول اجتماع لي في المجموعة الأساسية. ذهبنا إلى اجتماعين في الأسبوع كمجموعة، مما ساعدني على أن أرتبط مع البرنامج ثم بدأت في المشاركة. عندما تأهلت ، كان علي أن أتخلى عن خوفي وخجلي. شعرت أنني أسوأ من الأعضاء الذكور بسبب المعايير المزدوجة المتعلقة بالنساء في الولايات المتحدة الأمريكية. يمكن للرجال أن “يفرغوا طاقتهم الجنسية باللهو” في حين أن النساء إما عذارى أو عاهرات. زُرِعت هذه الأساطير في ذهني. ساعدني الزمن في البرنامج في التغلب على هذه المفاهيم.

حياتي في التعافي مليئة بالمعجزات اليوم – أكبرهن هي اني أتعافى من هذا المرض، هذا الاستعباد للشهوة، والذي ليس له علاج. و معجزة أخرى ضخمة هي اني اليوم ممتن؛ لم اعتد أن أكون ممتنا ابدا.

أتيت إلى زمالة سكيري الجنس المجهولين في 2008. حتى ذلك الوقت، كانت حياتي سلسلة من الاستمناء القهري، الإباحية، التلصّص، التعري و ملامسات مختلسة لا تحصى أو علاقات الليلة الواحدة مع رجال آخرين. تجربة التواصل الوحيدة كانت علاقة مؤذية لأكثر من عشرين عاما مع رجل مدمن للكحول.

مرحبا بالجميع، اسمي بات وأنا سكير جنس. أنا ممتن جدًا اليوم لتعافيّ المستمر من الشهوة. لقد كانت رحلة طويلة. جئت إلى البرنامج في مدينة في جزيرة نيوزيلندا الشمالية الوسطى في نوفمبر من عام 2016 بعد أن أصبحتُ أدرك بشكل متزايد أنني كنت أفقد السيطرة وأن الشهوة كانت تسيطر على حياتي. خلال انغماس طوال الليل في يوم السبت مع الكحول الذي يغذي شهوتي، اتصلت بالإنترنت وكنت أتحدث مع النساء. كنت أرغب في الانتكاس بشدة ولكني كنت في حالة سكر لدرجة أنني لم أستطع معرفة كيفية مقابلة أي شخص. نعمة بزي نقمة

في 21 مارس 2011، قبل 48 ساعة فقط من انضمامي إلى هذه الزمالة، كنت رصينًا لمدة أسبوعين. في ذلك اليوم بالذات كنت أشعر بثقة عُظمى في أنني لن أستسلم أبدا لإدماني مرة أخرى. كانت المشكلة الوحيدة، لقد كانت لدي تلك الثقة العُظمى ألف مرة قبل أكثر من نصف قرن تقريبا.

در ابتدا فکر میکردم که اصطلاح «پاکی» با آنچه که فکر میکردم یک معتاد جنسی هست، جور در نمی‌آید؛ چون هیچ تجربه‌ای از الکلیسم نداشتم. اما وقتی که هشت سال پیش وارد اتاق های جلسات SA شدم، فهمیدم که پاکی سخت به دست می‌آید. زیرا اگر از جهت روحانی شرایط خوبی نداشته باشم، پاکی به شرایط ذهن من مربوط است و آنچه با ذهنم انجام می‌دهم.

من دست نکشیدم، من تسلیم شدم. زمانی سفرم در این برنامه را آغاز کردم که یکی از دوستان الآنان به من گفت یک معتاد جنسی هستم. برای اثبات اشتباه او، موافقت کردم که به شش جلسه SA بروم. در طی آن شش جلسه، آرام آرام پذیرفتم که یک معتاد جنسی هستم. در ابتدا هیچ ارتباط چشمی با سایر اعضا نداشتم و مشارکت نمی کردم. شش زن SA دیگر در اولین جلسه گروه خانگی من بودند. گروه ما هفته ای دو جلسه برگزار میکرد که به من کمک کرد تا با برنامه ارتباط برقرار کنم و بعد شروع به مشارکت کردم. وقتی احساس مشابهت کردم و پذیرفتم که معتادجنسی هستم، مجبور شدم ترس و شرمم را تسلیم کنم. به دلیل استانداردهای دوگانه در مورد زنان در ایالات متحده، احساس می کردم از اعضای مرد بدتر هستم. مردان می توانند “جو وحشی خود را بکارند” در حالی که زنان یا باکره هستند یا فاحشه. این افسانه ها در ذهن من کاشته شده بود. گذر زمان در برنامه به من کمک کرد تا بر این باورها غلبه کنم.

زندگی من در دوران بهبودی، امروز پر از معجزات است – بزرگترین آنها این است که از این بیماری، این بردگی شهوت، که هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، در حال بهبودی هستم. و یک معجزه بزرگ دیگر این است که امروز یک فرد قدرشناس هستم. قبلا هرگز اهل شکرگزاری نبودم.

من در سال 2008 به SA آمدم. تا آن زمان، زندگی من شامل چرخه اجباری از خودارضایی، پورنوگرافی، چشم‌چرانی، عورت نمایی، تعداد بی‌شماری شماره یا روابط یک‌شبه با دیگر مردان بود. تنها تجربه من از ارتباط یک رابطه سواستفاده گرانه بیش از دو دهه‌ای با یک مرد الکلی بود.

سلام به همه، اسم من پت و یک معتاد جنسی هستم. من امروز بابت مداومت در بهبودی از شهوت بسیار سپاسگزارم. راه درازی را آمده‌ام. من در شهری کوچک در جزیره شمال میانه نیوزلند در نوامبر 2016 (پاییز 95) بعد از اینکه هرچه بیشتر و بیشتر از این آگاه شدم که دارم کنترلم را از دست می‌دهم و شهوت کنترل زندگی من را در دست می‌گیرد، به برنامه آمدم. در یک شب شنبه بعد از مصرف الکل در کل شب که آتش شهوت من را شعله‌ور می‌کرد، آنلاین شدم و شروع کردم به چت کردن با خانم‌ها. مصرانه می‌خواستم مصرف کنم ولی انقدر مست بودم که نمی‌دانستم چه طور با کسی قرار ملاقات بگذارم و او را ببینم. موهبتِ بدبختی!

در روز 21 مارس سال 2011 ، درست 48 ساعت قبل از اینکه به این انجمن بپیوندم، برای دو هفته پاک بودم. در آن روزِ ویژه اعتماد به نفس بسیار بالایی داشتم که دیگر هرگز به اعتیادم بر نمی گردم. تنها مشکلی که وجود داشت این بود که من آن اعتماد به نفس عالی را قبلا و در طی حدود نیم قرن داشته ام.

Hola a todos, mi nombre es Pat y soy adicto al sexo. Estoy muy agradecido hoy por mi continua recuperación sobre la lujuria. Ha sido un largo recorrido. Entré en el programa en una ciudad en la isla centro-norte de Nueva Zelanda en noviembre de 2016 después de volverme cada vez más consciente de que estaba perdiendo el control y la lujuria se estaba apoderando de mi vida. Durante un atracón de toda la noche un sábado con alcohol, alimentando mi lujuria, me conecté y estaba chateando con mujeres. Quería consumir tanto, pero estaba tan borracho que no podía encontrar la manera de conocer a alguien. No hay mal que por bien no venga.

El 21 de marzo de 2011, solo 48 horas antes de ingresar a esta fraternidad, estuve sobrio durante dos semanas. Ese día en particular me sentía sumamente seguro de que nunca volvería a ceder a mi adicción. El único problema era que había tenido esa confianza suprema miles de veces antes durante casi medio siglo.

Al principio pensé que el término “sobriedad” no encajaba con lo que yo creía que era un sexólico porque no tenía experiencia con el alcoholismo. Pero cuando entré en estas salas hace ocho años aprendí que la sobriedad era difícil de conseguir porque se trataba de mi estado mental y de lo que podría hacer con él si no me ponía en forma espiritualmente.