It never seems to get old, even though I’ve been driving to these regional conferences now for over a quarter century. I’m just appreciating these special times all the more since they were interrupted for a couple of years by the pandemic.

A few years after the Flemish IG began, Luc brought up the idea of organizing a larger workshop or convention. We also looked to SA in the Netherlands for collaboration. This happened several times during workshops with old-timers. A few years ago, a tradition emerged: an annual Dutch-language convention, alternately organized by the Dutch and the Flemish IG.

I am very lucky to have an experienced therapist who is a man my age and who has also personally worked the 12 Steps for his own addiction issues; he thoroughly supports 12 Step programs. I have found this kind of outside professional help to be a very positive complement to my recovery in SA.

A Legacy of Recovery through the Eyes of Those She Helped

I started this 12 Step program from the bottom after committing adultery. What was left was me saying, “I know a solution. I’m going to commit suicide, and then I’ll blame everybody else. That it’s all their fault.”

Flirting Was a Real High for Me
by Sylvia J. (at six years SA sober) with the original 1989 title
Reprinted in Member Stories 2007, pages 120-123 with the title “The Only Way I Knew”

In my memory, the expression “good grief” was a common expletive of the cartoon characters in Peanuts. For much of my life, I used “good grief” to express astonishment, dismay, and frustration, never considering the deeper truth hidden within the euphemism. Before I entered the SA program (10/21/1998), I lived with an accumulation of frozen grief. Only after a couple of journeys through the steps did I begin to understand and embrace the benefits of grieving. I realized that journeying through grief was healing and good for me.

Sylvia participated in the early history of Sexaholics Anonymous (SA) and was a primary figure in the development of SA’s current service structure.

כניעה אמיתית אינה רק לבקש עזרה – זה להציע את עצמנו לתוכנית של אלוהים.
בתוכנית, בניתי את השריר של לבקש את עזרתו של אלוהים. עזור לי להישאר נקי! עזור לי להתרחק מהתאווה! עזור לי להיכנע! עזור לי! עזור לי! עזור לי! ככל שאני מחזק את השריר הזה – שלעיתים דורש פעולה של התמסרות מלאה – אני גם מסיט את התפיסה שלי לגישה עדינה יותר.

לתת לאלוהים לנצח את התאווה. אומץ אינו להילחם בתאווה – אלא למסור אותה לאלוהים.
שמי סטיב, ואני מכור לתאווה בהחלמה. בחסדי אלוהים, ספונסר והתוכנית, אני נקי מאז 20 באוגוסט 2013. לא קיימתי יחסי מין עם עצמי או עם מישהו אחר מלבד רעיתי למעלה מ-11 שנים. חוויתי גם ניצחון הולך וגובר על התאווה.

הוא המשיך ליפול עד ששינה את מה שהוא מחפש.
אני שיכור שבתחתית. הייתי בהתמכרות פעילה כמעט ארבעים שנה. לבסוף נגררתי לתוך התוכנית לפני ארבע עשרה שנה. עכשיו, אני נקי כבר שנתיים ושלושה חודשים. תעשו את החשבון.

היינו בקבוצה שהנחה בחור מקומי. ברגע של שקט, שמענו פתאום משהו מתחיל להישבר. לא הבנו מאיפה הצליל הגיע. שמענו עוד צליל של שבר, ואחריו עוד אחד.
לאט לאט אחד החברים שקע אל הרצפה. אחת הרגליים של כיסא הפלסטיק שעליו הוא ישב נשברה, והוא נפל על הרצפה.

כניעה לאלוקים הובילה אותי לנס של מפוכחות אמיתית.
שלום, קוראים לי אמר ר. ממצרים. בגיל 10 התחלתי לגעת בעצמי אבל הפסקתי מכיוון שאמא שלי אמרה לי שאלך לגיהנום בגלל המעשה הזה. גיליתי את הפורנוגרפיה בגיל 18 ומייד נהייתי מכור, ללא יכולת להמנע מאוננות אפילו לא לשבוע אחד. הגעתי ל-SA בגיל 19 בלד, לפני שנה. הפגישה הראשונה שלי הייתה בזום. הצטרפתי ל-SA מכיוון שהייתי מאונן באופן כפייתית תוך כדי צפיה בפורנוגרפיה. כבר בהתחלה כשהגעתי ל-SA הייתי מסוגל להפסיק להשתמש למשך 14 ימים בבזכות האנשים שכאן – הם עודדו אותי, חיזקו אותי ואהבו אותי.

תאווה תמיד הייתה חלק ממני, הרבה לפני שידעתי לקרוא לה כך. היא תבעה אותי לעצמה בחשיכה שתיהפך לסקסוהליזם שלי – כלא פרי-יצירתי, גדול כמו היקום. המחלה שלי התפתחה בשקט. חלק אולי יטענו שלא הגעתי לתחתית היות וחיי לא התהפכו לחלוטין כתוצאה מהנפילות הרבות שלי.

التسليم الحقيقي ليس مجرد طلب العون – بل هو إخضاع أنفسنا لتدبير الله
في البرنامج، كنتُ أقوّي عضلة طلب العون من الرب. “ساعدني لأكون رصيناً! ساعدني لأبتعد عن الشهوة! ساعدني لأسلّم! ساعدني! ساعدني! ساعدني!” بينما أقوّي هذه العضلة – التي تتطلب أحيانًا التوكل التام على الرب – أنا أيضًا أُغير منظورِي إلى نهج أكثر لُطفًا

الشجاعة ليست في محاربةِ الشهوة، بل في تسليمها إلى الله.
اسمي ستيف، وأنا سكساهولك يتعافى. بفضلِ الله، والتوجيه والبرنامج، كنت رصينًا منذ 20 أغسطس 2013. لم أمارس الجنسَ مع نفسي أو مع أي شخصٍ آخر غير زوجتي لأكثرَ من 11 عامًا. كما أنني اختبرتُ بعض الانتصاراتِ التدريجيةَ على الشهوة.

“ظل ينتكس حتى غيّر ما كان يبحث عنه.”
أنا سكران بلغ الحضيض. كنت في الإدمان النشط لما يقارب أربعين عامًا. أخيرًا، تم جلبي إلى البرنامج منذ أربعة عشر عامًا. والآن، أنا رصين لعامين وثلاثة أشهر. قم بالحساب بنفسك.

لقد كنا في اجتماعنا، بقيادة زميل محلي. خلال لحظة صمت، سمعنا صَوْتَ طقطقة. لم نكن نعلم من أين أتَى الصوت. تبعتها طقطقة أخرى، ثم أخرى.
ببطء، سقط أحد الزملاء على الأرض، كانت إحدى أرجل كرسيه البلاستيكي قد انكسرت تماما، و كان الآن على الأرض.
لقد تفاجأنا جميعا، ثم انفجرنا بالضحك.

التسليم لله قادني نحو معجزة الرصانة الحقيقية.
مرحبًا، اسمي عمرو ر. من مصر. في سن العاشرة، بدأت بلمس نفسي، لكنني توقفت لأن والدتي أخبرتني أنني سأذهب إلى جهنم إذا فعلت ذلك. اكتشفت الإباحية في سن الثامنة عشرة، وسرعان ما أصبحت مدمناً، غير قادر على التوقف عن الاستمناء حتى لمدة أسبوع واحد. أتيت إلى س.م. في سن التاسعة عشرة أي قبل عام واحد فقط. كان اجتماعي الأول على منصة الزوم . انضممت إلى س.م. لأنني كنت أمارس الاستمناء القهري أثناء مشاهدة الإباحية. عندما أتيت لأول مرة إلى س.م.، تمكنت من التوقف عن الانفلات لمدة يومًا بسبب الناس هنا – فقد شجعوني، ودعموني، وأحبوني!

كانت الشهوة دائمًا جزءًا مني، قبل أن أعرف اسمها حتى. لقد استحوذت علي وجعلتني ملكا لها في الظلمة التي تحولت لاحقًا إلى سكري الجنسي — سجن بحجم الكون من صنعي. مرضي كان يتطور بهدوء. قد يجادل البعض بأنني لم أصل إلى قاعي الحقيقي بعد، لأن حياتي لم تنهَر بالكامل بفعل انتكاساتي العديدة.