Когда летом 2014 года меня выбрали членом Попечительского совета АС, я был новичком на этом уровне служения, но с воодушевлением отдавал все силы тому, что мог сделать, чтобы делиться нашим посланием со страдающими сексоголиками.
Моя работа состоит в том, чтобы ухаживать за большим владением с фруктовым садом, огородом и домом. Несколько недель назад я оказался в совершенно новой для себя ситуации. Люди, с которыми я живу и работаю, уехали в летний отпуск на два месяца. Я остался один, и с тех пор почти ни с кем не встречаюсь лично. Ключевой момент заключается в том, что у меня есть полный доступ к Интернету.
Я переехал в региональный город на восточном побережье Австралии более пяти лет назад. В городе было два собрания АС, и сексуальная зависимость была очень запретной темой и до сих пор остается таковой.
В последние несколько лет Сообществом АС в регионе Европы и Ближнего Востока (EMER) была проведена значительная работа по донесению вести АС профессиональным служителям католической церкви и обмену опытом между интергруппами, число которых достигло уже пятнадцати.
“Но я не хочу сдавать это!” — “Тогда ты не поправишься,” — таков был ответ моего спонсора чуть ли не на все те страхи, которые я переживал. Я не могу протрезветь, находясь в изоляции. И точно так же я не могу сохранить трезвость, если я не отдаю. Наша группа АС очень сильна в служении, которое называется “Больницы и Учреждения”. Сексоголики нашей группы несут служение в центрах социальной помощи, тюрьмах, храмах и других организациях.
„Ale ja nie chcę się tym dzielić ...” - „Więc nie wyzdrowiejesz!” To była odpowiedź sponsora na większość doświadczanych przeze mnie lęków. Nie mogę wytrzeźwieć sam. Nie mogę też otrzymać trzeźwości, jeśli nie przekażę jej dalej.
Od momentu, kiedy zacząłem poważnie traktować ten program i pracować nad Krokami ze sponsorem, który pracuje nad Krokami ze swoim sponsorem (i tak dalej), było dla mnie jasne, że naszym głównym celem jest Dwunasty Krok - niesienie posłania. Oczywiste obszary pracy w ramach 12go kroku obejmują, ale nie ograniczają się do:
iedy zostałem powiernikiem w radzie powierników SA latem 2014 roku, byłem wyraźnie nowicjuszem na tym poziomie służby. Bardzo się jednak cieszyłem, aby dać z siebie wszystko, aby pomóc podzielić się naszym niesamowitym posłaniem z cierpiącym seksoholikiem.
Moja praca polega na opiece nad dużym domem z sadem i ogrodem. Kilka tygodni temu znalazłem się w zupełnie nowej sytuacji, w której nigdy wcześniej nie byłem. Ludzie, z którymi mieszkam i pracuję, wyjechali na dwa miesiące na wakacje.
Ponad 5 lat temu przeprowadziłem się do miasta na wschodnim wybrzeżu Australii. W mieście były dwa mitingi SA, a uzależnienie od seksu było i nadal jest tematem tabu. Ostatnio mieliśmy problem w jednej kuchni wydającej zupy, gdy na ekranie wspomniano o naszym mitingu. Z powodu tego incydentu nie umieszczą naszych plakatów ani nie udostępnią broszur, żeby ułatwić dostęp do wspólnoty. To tylko mały przedsmak tego, z czym mamy do czynienia w tym mieście.
