Когда летом 2014 года меня выбрали членом Попечительского совета АС, я был новичком на этом уровне служения, но с воодушевлением отдавал все силы тому, что мог сделать, чтобы делиться нашим посланием со страдающими сексоголиками.

С того момента, когда я начал принимать эту Программу всерьёз и начал работать по Шагам со спонсором, который работает по Шагам со своим спонсором ( и т.д. ), мне стало абсолютно ясно, что наш основной фокус и главная цель – это Двенадцатый Шаг, несение вести.

“Но я не хочу сдавать это!” — “Тогда ты не поправишься,” — таков был ответ моего спонсора чуть ли не на все те страхи, которые я переживал. Я не могу протрезветь, находясь в изоляции. И точно так же я не могу сохранить трезвость, если я не отдаю. Наша группа АС очень сильна в служении, которое называется “Больницы и Учреждения”. Сексоголики нашей группы несут служение в центрах социальной помощи, тюрьмах, храмах и других организациях.

В последние несколько лет Сообществом АС в регионе Европы и Ближнего Востока (EMER) была проведена значительная работа по донесению вести АС профессиональным служителям католической церкви и обмену опытом между интергруппами, число которых достигло уже пятнадцати.

Я переехал в региональный город на восточном побережье Австралии более пяти лет назад. В городе было два собрания АС, и сексуальная зависимость была очень запретной темой и до сих пор остается таковой.

Моя работа состоит в том, чтобы ухаживать за большим владением с фруктовым садом, огородом и домом. Несколько недель назад я оказался в совершенно новой для себя ситуации. Люди, с которыми я живу и работаю, уехали в летний отпуск на два месяца. Я остался один, и с тех пор почти ни с кем не встречаюсь лично. Ключевой момент заключается в том, что у меня есть полный доступ к Интернету.

iedy zostałem powiernikiem w radzie powierników SA latem 2014 roku, byłem wyraźnie nowicjuszem na tym poziomie służby. Bardzo się jednak cieszyłem, aby dać z siebie wszystko, aby pomóc podzielić się naszym niesamowitym posłaniem z cierpiącym seksoholikiem.

Od momentu, kiedy zacząłem poważnie traktować ten program i pracować nad Krokami ze sponsorem, który pracuje nad Krokami ze swoim sponsorem (i tak dalej), było dla mnie jasne, że naszym głównym celem jest Dwunasty Krok – niesienie posłania. Oczywiste obszary pracy w ramach 12go kroku obejmują, ale nie ograniczają się do:

„Ale ja nie chcę się tym dzielić …” – „Więc nie wyzdrowiejesz!” To była odpowiedź sponsora na większość doświadczanych przeze mnie lęków. Nie mogę wytrzeźwieć sam. Nie mogę też otrzymać trzeźwości, jeśli nie przekażę jej dalej.

Biskupi, księża i zakonnice w całym Kościele Katolickim są coraz bardziej świadomi istnienia SA i popierają zalecanie parafianom uzależnionym od żądzy kontakt z programem w celu uzyskania pomocy.

Ponad 5 lat temu przeprowadziłem się do miasta na wschodnim wybrzeżu Australii. W mieście były dwa mitingi SA, a uzależnienie od seksu było i nadal jest tematem tabu. Ostatnio mieliśmy problem w jednej kuchni wydającej zupy, gdy na ekranie wspomniano o naszym mitingu. Z powodu tego incydentu nie umieszczą naszych plakatów ani nie udostępnią broszur, żeby ułatwić dostęp do wspólnoty. To tylko mały przedsmak tego, z czym mamy do czynienia w tym mieście.

Moja praca polega na opiece nad dużym domem z sadem i ogrodem. Kilka tygodni temu znalazłem się w zupełnie nowej sytuacji, w której nigdy wcześniej nie byłem. Ludzie, z którymi mieszkam i pracuję, wyjechali na dwa miesiące na wakacje.

“Ma io non voglio condividere che…”. “Allora non ti recupererai!”. Questa è stata la risposta del mio sponsor alla maggior parte delle mie paure. Non posso giungere alla sobrietà nell’isolamento. Né posso ottenerla se non la condivido. Nel gruppo SA in cui mi sono recuperato il servizio era molto considerato. È lì che sono stato introdotto al servizio verso “Ospedali e istituzioni”.

Il mio lavoro è prendermi cura di una grande proprietà con un frutteto, un giardino e una casa. Qualche settimana fa, mi sono trovato in una situazione completamente nuova in cui non ero mai stato prima. Le persone con cui vivo e lavoro sono andate in vacanza estiva per due mesi.

Mi sono trasferito in una città regionale sulla costa orientale dell’Australia più di cinque anni fa. C’erano due riunioni di SA nella città e la dipendenza sessuale era, ed è ancora, un argomento tabù.

Vescovi, sacerdoti e suore in tutta la Chiesa cattolica stanno diventando sempre più consapevoli di SA e raccomandano ai parrocchiani con dipendenza dalla lussuria di contattare la fratellanza per chiedere aiuto. La Regione Europea e Medio Orientale (EMER) ha recentemente sperimentato il frutto di focalizzare un’attenzione speciale su questa sensibilizzazione negli ultimi anni, promuovendo la condivisione di esperienze tra i suoi quindici intergruppi.

Dal momento in cui ho iniziato a prendere sul serio questo programma e a lavorare i Passi con uno sponsor che a sua volta lavora i Passi con il suo sponsor (e così via), mi è stato chiarissimo che il nostro obiettivo e scopo principale è il Dodicesimo Passo: portare il messaggio.

Quando sono entrato a far parte del Consiglio di Amministrazione di SA nell’estate del 2014, ero chiaramente un principiante a questo livello di servizio, ma ero entusiasta di dare il meglio di me in qualsiasi cosa potessi fare per contribuire a condividere il nostro fantastico messaggio ai sessodipendenti che ancora soffrono.

Als ich im Sommer 2014 eine Vertrauensperson im AS Treuhänder Ausschuss wurde, war ich eindeutig ein Neuling auf dieser Ebene des Dienstes, aber begeistert, mein Bestes zu geben, was immer ich tun konnte, um dabei zu helfen, unsere großartige Botschaft an die leidenden Sexaholiker weiterzugeben.

Seit ich begann dieses Progamm ernst zu nehmen und die Schritte mit einem Sponsor zu arbeiten, der die Schritte mit einem Sponsor arbeitet (usw.) war mir sonnenklar, dass unser Fokus und unsere Hauptaufgabe der Zwölfte Schritt ist – die Botschaft weiterzugeben.